Zakelijke info:

Titel: De stalker

Schrijver: Bobje Goudsmit

Uitgeverij: Holland-Haarlem (www.uitgeverijholland.nl)

Verschenen in het jaar:

 

Samenvatting:

Op een dag komt Odette nieuw op school en komt in een klein dorp te wonen. Ze woont met haar ouders op de Galgenheuvel. De Galgenheuvel is een bekend huis op een heuvel. Er schijnen nog spoken te zweven die zijn vermoord via een galg. 
De eerste dag moest Odette naast Harm zitten. Toen Harm met zijn linkeroog naar Odette gluurde. Deed Odette meteen chagrijnig. Vanaf die dag begon ze Harm te pesten terwijl Harm één van de populairste kinderen op school was. Olivier was Harm’s bestevriend. Olivier zag Odette wel zitten, en kreeg uiteindelijk ook verkering met haar.

Harm vond Odette maar een raar meisje en besloot haar op een avond te volgen. Hij zag Odette op de bank slapen voor de openhaard.
Op dat moment droomde Odette over haar kleine gestorven broertje Mats. Ze zag in haar dromen hoe haar broertje overleed. Haar broertje had een zeldzame ziekte. Hij leek al op een jonge leeftijd op een oude man. Ze droomde hoe Mats toen in het bevroren slootje viel. Zijn zwakke hart kon er niet tegen en stopte met kloppen, Odettes broertje overleed. Ze zag hoe haar broertje in de doodskist lag. Ze dacht dat hij nog aan het leven was dus schudde ze hem heen en weer. Maar ondertussen, weer in de werkelijkheid, pakte ze een smeulend houtblok vast. Ze schudde die woest heen en weer. Er brandde iets en het alarm ging af. 
Harm maakte snel dat hij weg kwam en ging naar huis. 

De volgende ochtend werd hij wakker door een telefoontje. Nicolien, een meisje uit Harm’s zijn klas, was aan de lijn en vertelde iets over Lucas, een jongen die in Harm zijn klas zat. Zijn vader had een ongeluk gehad en was overleden.
De klas van Harm besloot om naar de begrafenis van Lucas’ vader te gaan. 
Odette ging niet naar de begrafenis omdat ze ziek was. Harm vond dat verdacht en ging naar Odette toe. Toen Harm bij de Galgenheuvel aankwam zag hij Odette opeens naar buitenrennen. Odette dacht weer aan haar zieke broertje en Odette riep keihard: ’’Matsie, waar ben je?’’ Odette zag Harm niet.

Harm dacht maar een ding. Odette is echt helemaal gestoord. Harm ging snel naar huis.

Toen hij thuis kwam, stond Olivier op de stoep. Olivier wilde graag van Harm weten of Odette hem nog wel leuk vond. Hij vroeg aan Harm of hij Odette wilde bellen, want als Olivier belde nam Odette niet op. Dus nu kreeg Harm, Odette haar nummer. 
Toen Olivier weg was, besloot Harm Odette een beetje te stalken. Hij besloot Odette een sms’je te sturen met de tekst:
“Liefste Odette, Ik weet dat je naar me op zoek bent. Ik verlang ook naar jou. Ik wil je graag weer zien. Zullen we een keer samen ergens afspreken? Je eigen lieve Matsie.”
Odette had zich doodgeschrokken, toen ze dit las. Ze wist ook niet van wie dit bericht was. Maar het moest iemand uit de klas zijn, want die kenden alleen haar mobiele nummer. 

Odette besloot een feest te geven voor haar klas. Ze had iedereen uitgenodigd en ook bijna iedereen was gekomen. Na een tijdje wilde Odette een toast uitbrengen. 
Ze vertelde over haar overleden broertje, Mats. Toen Odette haar mobiel uit haar zak nam, toetste ze het nummer in van het sms’je die iemand haar had gestuurd. Opeens ging Harm’s zijn mobiel af.
Hij was er geweest. Nu wist Odette van wie het berichtje was. 

Uiteindelijk maken Harm en Odette het weer goed en Odette had het hem vergeven dat hij haar een flauw sms’je had gestuurd.

http://sufamale.wordpress.com/2012/06/17/samenvatting-de-stalker/

 

 

Over de auteur:

 

Bobje Goudsmit is geboren op 27 Oktober 1951 in Leiden. Ze groeide op in een gezin van 6 kinderen in Zwolle, daar ging ze ook naar het gymnasium. Bobje studeerde Nederlands in Leiden en daarna in Nijmegen. In 2006 is Bobje gestopt met lesgeven op de middelbare school, dit heeft ze 30 jaar gedaan. Daarna heeft ze besloten om fulltime te gaan schrijven.

 

Bobje is nu getrouwd en woont samen met haar vier kinderen en hondje Saartje. De boeken die ze schrijft zijn vaak deels gebasseerd op haar gezin. In 1991 werd haar eerste boek uitgegeven Robbie robot en de zorgenstam. Op dit moment schrijft ze vooral boeken voor jongeren van 12 jaar en ouder.

 

Bronvermelding: http://www.bobjegoudsmit.nl/Bobje_Goudsmit/Over_mij.html

                           http://www.leesplein.nl/LL_plein.php?hm=2&sm=1&id=149

                           http://nl.wikipedia.org/wiki/Bobje_Goudsmit

 

Leeservaringen:

Ik vond De stalker een leuk en spannend boek. In het boek hoor je het verhaal van twee kanten: die van Odette en die van Harm. Op deze manier kom je de gevoelens en gedachten van beide hoofdrolspelers te weten. Ik vind dat hierdoor het verhaal spannender gemaakt wordt. Het verhaal begint met een stukje dat eigenlijk het einde van het verhaal is. Door de laatste zin in de alinea: "Hij was stom bezig geweest" wil je weten waarom Harm dan stom bezig is geweest. Wat heeft hij gedaan? Zelf vind ik dit ook een heel sterk punt van het verhaal. Het boek is realistisch en dit maakt het verhaal erg echt.

 

Het onderwerp van het boek vond ik leuk. Het verhaal gaat natuurlijk over stalken en dat is eigenlijk iets wat niet mag. Ik vind het daarom ook goed dat de schrijver ook een verhaal heeft bedacht bij Odette. Dit maakt het extra erg dat Harm haar stalkt en plaagt met dingen die hem eigenlijk helemaal niks aangaan. Dit laat zien dat je mensen niet moet stalken omdat ze misschien een beetje anders zijn. Soms is daar een reden voor, net zoals het meisje Odette in dit verhaal.

 

Harm geloofde zijn ogen niet. Hij drukte zijn neus bijna plat tegen het raam om alles beter te kunnen zien. Wat spookte Odette daar nou in vredesnaam uit? Was ze soms gek geworden? Hij zag hoe de donkere gedaante naar de open haard wankelde en zich bukte om met haar blote handen het smeulende houtblok uit de open haard te pakken. Hoe ze het daarna woest heen en weer begon te schudden tot het houtblok uit elkaar viel en in een vonkenregen van kleine brandende stukjes hout overal op het parket belandde. Sommige bleven nog een paar seconden doorgloeien voordat ze doofden. Alsof ze voelde dat er naar haar gekeken werd, draaide Odette zich traag naar het raam om. Harm ving een glimp van haar gezicht op en verstarde.  

 

Dit vind ik zelf een heel spannend stukje in het verhaal en het heeft me ook verbaast. Odette heeft nachtmerries waarin ze dingen doet die ze zelf niet in de hand heeft. Zelf kan ik me dit niet goed voorstellen dat het zo ver kan gaan als je slaapwandelt. En daarom heeft juist dit stukje indruk op mij gemaakt. Als ik denk aan dit boek, dan denk ik ook gelijk aan dit stukje.

 

Verwerkingsopdracht:

1. Hoe brengt de schrijver spanning in het verhaal?

De schrijver brengt spanning in het verhaal door een informatie voorsprong. Als lezer weet je al wat er aan de hand is met Odette alleen weet Harm dit nog niet. Soms doet hij daarom dingen waarvan je als lezer al weet dat het verkeerd zal aflopen.

 

2. Hoe is de tijd en opbouw in het verhaal?

Het boek bestaat uit twee verhaallijnen die van Odette en die van Harm. Odette en Harm hebben allebei hun eigen verhaal. Harm mag Odette niet, en is nieuwsgierig naar haar. Daarom begint hij haar te stalken. Odette daarentegen heeft haar eigen problemen. Ze heeft veel nachtmerries na het overlijden van haar jongere broertje Mats. En zit vooral daar heel erg mee.

 

Het verhaal begint met een stukje dat eigenlijk het einde van het verhaal is. Na dit stukje gaan we terug in de tijd en kijken we hoe deze gebeurtenis is ontstaan: flashback. Vanaf dit moment verloopt het verhaal in chronologische volgorde. Het hele verhaal wordt stukje voor stukje verteld. In het verhaal verandert het verteltempo vaak, soms hoor je het verhaal van heel dichtbij en dan krijg je ook te weten hoe het personage zich voelt. En soms wordt het verhaal ook heel globaal vertelt. De schrijver gaat dan niet zo diep in op gebeurtenissen. Ook komen er veel tijdsprongen voor in het verhaal, soms begint een scene met: "toen Harm 's ochtends naar school ging" en als je dan een paar regels verder leest staat er: "toen Harm 's middags thuis kwam uit school". In het verhaal mis je dan bijna 6 uur.  

 

3. Hoe is de vertelsituatie in het boek?

Het verhaal wordt verteld in de personale vertelsituatie. Je ziet alles wel door de ogen van Odette en Harm (hoofdpersonages) maar in het verhaal worden er weinig gebeurtenissen echt vanuit de ik-vorm verteld. Voorbeeld: "zijn wangen gloeiden van de kou" of "ze hoopte dat hij niet aan haar gezicht kon zien dat ze loog".

 

4. Vertel iets over de personages en hun eigenschappen.

Odette is een meisje dat zich van buiten anders gedraagt als dat ze zich van binnen voelt. Voor haar klasgenoten doet ze zich voor als een stoer meisje, met een grote mond en ze laat het er niet bij zitten als ze wordt beledigd. Maar van binnen voelt ze zich heel anders. Odette heeft last van een stem in haar hoofd die haar rare dingen laat doen in haar slaap. Daarom gaat ze naar een psychiater. Thuis is Odette het kleine, zielige, bescheiden meisjes met een probleem. Maar op school is ze zelfverzekerd, bazig en ongeïnteresseerd.

 

Harm behoort tot een van de populaire jongens van de klas. Daarom krijgt hij vaak alle aandacht van de meisjes, dus verwacht hij dit eigenlijk ook van Odette. Als Odette dit niet doet pikt hij dit niet van haar, en begint haar te stalken. De eerste keer is het zonder opzet maar de keren daarna heeft hij toch wel een duidelijk doel voor ogen: Odette zal hem leuk gaan vinden. Harm doet vaak domme en ondoordachtige dingen is koppig en een échte macho.

 

In het verhaal komen nog een paar bijfiguren voor. Olivier is de beste vriend van Harm en heeft verkering met Odette. In het verhaal komt hij nogal onzeker over. Nicolien is een meisje dat ook in de klas van Harm en Odette zit. Nicolien is een lief en verstandig meisje en is de klassenvertegenwoordiger van de klas. Sylvia zit ook in de klas van Harm en Odette en wordt daar eigenlijk gezien als een uitsloofster. Sylvia en Odette lijken vriendinnen te worden als Sylvia een paar keer bij Odette langs gaat als ze niet op school is geweest.  

 

5. Bedenken van een ander slot

Waarom loop jij mij te stalken? Odette keek Harm doordringend aan, hij wist helemaal niks meer te zeggen. Euhm... Ik wou je gewoon een beetje stangen, zegt hij. Odette keek hem boos aan. Géwoon een beetje stangen. Dat leek jou wel grappig? Ik schrok me hélemaal kapot! Toen Harm Odette dit hoorde zeggen kon hij wel door de grond zakken. Hoe had hij zo stom kunnen zijn om die sms te versturen. Odette had helemaal gelijk. Dat wist hij. Harm hoorde Odette maar door razen, het leek maar niet te stoppen. Harm draaide zich om en liep de kamer uit, het voelde alsof zijn benen vanzelf gingen. Hij wou het zelf niet, maar het waren zijn benen die hem lieten bewegen. Voor hij het wist stond hij buiten, boven op de Galgenheuvel. Harm keek nog een keer om. Odette stond voor het raam en keek hem met een dodelijke blik aan. Harm wendde snel zijn gezicht af. En fietste zonder nog om te kijken rechtstreeks naar huis. Toen hij thuis kwam ging hij direct naar zijn kamer en plofte daar op zijn bed neer. Na nog een paar minuten piekeren, viel hij in een diepe slaap.

 

Het was kwart over tien toen zijn moeder z'n kamer binnen kwam. Harm wil jij even brood halen bij de bakker? "Mam, het is weekend!" zei Harm boos. Alsjeblieft, smeekte zijn moeder. Doe het voor mij. Oké best, zei Harm. Na veel mopperen kwam hij aan bij de bakker. Het was druk. Harm zette zijn fiets in een van de rekken en ging in de rij staan. Hij dacht aan gisteravond. Hij stond mooi voor schut voor de héle klas. Hij was boos op Odette maar hij voelde zich ook ongelooflijk schuldig. Harm schrok op uit zijn gedachten toen de winkelbel achter hem ging. Vanuit zijn ooghoeken zag hij een meisje met licht blond haar dat naast hem ging staan, het was Odette. Harm zag dat Odette naar hem keek maar hij negeerde het. Odette kwam naar Harm toe. Hé Harrumpie ook hier? Harm keek geërgerd naar haar om. Ja, ik moest brood halen van m'n moeder. Toevallig zeg, ik ook, zei Odette. Harm keek haar aan. Waarom begint ze niet weer over gisteravond, dacht hij. Toen Harm aan de beurt was, en zijn brood bestelde. Hoorde hij een zachte stem in zijn oor: "denk maar niet dat ik het vergeten ben Harrumpie, ik pak je terug". Harm schrok van de plotselinge, dreigende stem in zijn oor en liep snel met het brood de winkel uit. Odette liet hij achter in de bakker.